Als iemand anders het noeste werk verricht, ziet de werkelijkheid er veel sprookjesachtiger uit. “Daar komt prins Nol op zijn knol! Met zijn bosmaaier vecht hij zich heldhaftig een weg door het braambos om Doornbraampje wakker te kussen.. Zij vulde haar dagen met het maken van bramengelei op de overwoekerde Boer d’Arij, totdat zij zich prikte aan een haaknaald.” Een.. haaknaald? Anyway.. “De held stapte eindelijk binnen, kuste de schone en zette zijn zinnen.. op een verkwikkend kopje thee. En ze leefden nog lang en tevree.” Tenminste, dat hopen we! Uit.